اپیزود اول «هفت ماه جهنمی»

نادر فكوهی

با تصمیم اتحادیه اروپا مبنی بر اعمال تحریم‌های تازه بر ایران، سرانجام مشخص شد كه مقامات تهران حتی در مذاكره كوتاه، اما تاریخی و شاید واپسی‌شان با سولانا در هفته گذشته، شرط تعلیق غنی‌سازی را نپذیرفته‌اند و سولانا در حالی به بروكسل بازگشت كه خبر های تازه‌ای برای ۵+۱ برده بود: «ایران تعلیق را نپذیرفت».

نباید فراموش كرد كه در همین فاصله، اسرائیل از زبان موفاز، تهران را به حمله نظامی به تاسیاست اتمی‌اش تهدید كرد‌. تهدیدی كه مسبوق به سابقه نبود و با تاكید بر «حتمی» بودن‌اش، تاثیرات پر‌دامنه‌ای بر بازار نفت گذاشت.

روز دوشنبه نیز شایعه حمله اسراییل به تاسیسات اتمی ایران در حالی در وال استریت پیچید كه بهای نفت برای دقایقی ركورد تازه‌ای در تاریخ را تجربه كرد اما با‌ تكذیب سریع ایران، ماجرا فیصله یافت.

اكنون با تحریم بانك ملی ایران از سوی تروئیكای اروپا، نشانه‌های آغاز آن «هفت ماه جهنمی» یعنی از زمان آخرین سفر اروپایی بوش تا پایان دوره ریاست جمهوری‌اش، به ضوح مشخص است.

به این شهود می‌توان مانور مشترك اسرائیل با یونان و نیز برپایی نمایشگاهی از آخرین تجهیزات نظامی ناتو در جنوب فرانسه را كه اولمرت در افتتاحیه‌اش شركت كرد نیز افزود.

به نظر می‌رسد تهران بسته‌ی پیشنهادی ۱+۵ را نپذیرفته است

ایران در زمانی كه بوش در اقامت یك هفته‌ای‌اش در اروپا، در حال رایزنی با همتایان خود برای اعمال تحریم‌های شداد و غلاظ بر تهران بود، دست اسرائیل را نیز در ابراز مواضع «بسیار خصمانه» علیه ایران باز گذاشته بود تا اولین اپیزود «هفت ماه جهنمی» آماده اجرا شود. سفری كه در همان مقطع با سخنان شعارگونه مقامات ایرانی مبنی بر «استقبال سرد اروپا از بوش» برای مخاطب ایرانی تزئین می‌شد‌. حال آن كه همگی می‌دانستند پایان این سفر‌، آغاز «سخت‌ترین دوران» برای تهران خواهد بود.

اكنون اروپا نقش اصلی را در اپیزود اول نمایش «هفت ماه جهنمی» به عهده گرفته است.
‌انگلیس در سیاستی تازه‌، نام سازمان مجاهدین خلق را از فهرست گروه‌های حامی تروریسم خارج كرده است.

فرانسه، با سفر ساركوزی به لبنان و در ادامه با اعمال نقش میانجی در آتش بس حماس و اسرائیل، آخرین امیدهای تهران را «برای روزهای مبادا» خنثی كرد.

آلمان نیز با دعوت جلیلی و نشان دادن موضع ایران از زبان او برای نخبگان خود، به تمامی فشارهای احتمالی حزب سوسیال دموكرات در برابر مواضع‌اش در حمایت از امریكا و ۵+۱ پایان داد.

‌اپیزود اول نمایش «هفت ماه جهنمی» زمانی اكران شده است كه اوضاع داخلی ایران نیز در وخیم ترین شرایط ممكن قرار دارد. از یك سو دولت، كماكان در كاهش ارقام تورم و گرانی ناتوان است و از دیگر سو «بازی پالیزدار» سویه‌های تازه‌ای به خود گرفته است و نزاع‌های پر‌حادثه‌ای را در «اندرونی» نظام به راه انداخته است.

مطبوعات اسرائیل در حالی بر لزوم حمله به ایران در «آینده نزدیك» تاكید می كنند كه به دلیل افزایش نزاع‌های داخلی میان مقامات ایران آن را «به موقع و موثر» می دانند.

افزون بر آنكه عراق در حال توافقی بی‌سابقه در حوزه امنیت با امریكاست. لبنان با دعوت مجدد سینیوره به قدرت عملاً حزب‌الله را عقیم كرده است و حماس نیز سرانجام به آتش‌بس با اسرائیل تن داده است.

این مهم را نیز نباید فراموش كرد كه كه در صورت حمله اسرائیل به ایران و واكنش تهران و سپس حمله امریكا، موقعیت مك كین در انتخاباتی كه لابی یهود او را حمایت می كند، بسیار تقویت می‌شود.

گویی گرمای هوا و پول نفتی كه هر حادثه ای می‌تواند آن را به بالای ۲۰۰ دلار ببرد، پرده دوم «هفت ماه جهنمی» باشد.