خانه > ایرانیان هلند > رسانه ها > ایران در مطبوعات هلند | |||
ایران در مطبوعات هلندپیروزی محافظهکاران در انتخابات مجلس و جوانب گوناگون آن، کشتهشدن ۲۲ دانشجوی گردشگر ایرانی، بستهشدن ۹ نشریه در ایران، تجدید نظر بریتانیا در بازگرداندن همجنسگرای ایرانی، و رد دعوت ایران برای مسابقه فوتبال از سوی اسکاتلند از جمله خبرهای هفته گذشته در رسانههای هلند بود. "انتخابات مجلس ایران نه عادلانه بود، نه آزاد." این عنوان خبری است از تارنمای خبری نو در ۱۶ مارس ۲۰۰۸. این خبر مینویسد: اتحادیه اروپا، نگرانی عمیق خود را از این واقعیت که روند انتخاباتی در ایران در سطحی پائینتر از استانداردهای بینالمللی قرار داشت ابراز نمود. این اتحادیه از این که یکسوم از نامزدهای انتخاباتی اجازه شرکت در انتخابات را نیافتند ابراز ناامیدی کرد. این خبر ادامه میدهد: "مردم ایران با این کار، نتوانست از میان تمامی نظرات سیاسی موجود در کشور منتخبان خود را برگزیند. به گزارش روزنامهنگاران خارجی، صندوقهای رأیگیری از سوی بسیاری از ایرانیان تحریم شد." روزنامه ان.آر.سی در خبر ۱۷ مارس خود نوشت: بنا بر آمار ارائهشده توسط وزارت کشور ایران، ۷۴ درصد از ۲۹۰ کرسی مجلس به نامزدهای نومحافظهکار اختصاص یافته. در نتیجه، انتظار تغییر عمدهای در سیاست خارجی ایران نمیرود. رهبر ایران نیز همچنان از شیوه مذاکره دولت ایران با غرب در مورد برنامه هستهای آن کشور حمایت کرده است. البته با حضور تازه نیروهای باتجربهای مانند لاریجانی در مجلس، ممکن است انتقاداتی نسبت به لحن دولت در مذاکرات بینالمللی ابراز شود. [+] در دهان شیر روزنامه پرتیراژ دِپـِرس روز سیزدهم مارس مینویسد: ضد یهود دیوانهوار، بنیادگرا و مسئول قتل نظامیان آمریکا در عراق. اینها توصیفاتی است که یک آمریکایی معمولی به ایران نسبت میدهد. نسبی فکر کردن نه در قاموس این توصیفات میگنجد و نه در آموزهٔ دولت بوش یعنی همان شعار «یا با مائید یا علیه ما». اما آمریکائیان از ایران چه میدانند؟ آنها به جز این که حدود سی سال پیش سفارت آمریکا در ایران اشغال شد و نام رئیس جمهور کنونی ایران که در رسانههای آمریکا بیچونوچرا به عنوان فردی دیوانه ترسیم میشود، چه میدانند؟ احمدینژاد، به خاطر موضع غیردیپلماتیک و خشونتی خود این قدر مکرر در اخبار بوده که اکنون به چهره ایران تبدیل شده است. از زمانی که روابط ایران و آمریکا در سال ۱۹۷۹ قطع شد دیگر کمتر روزنامهنگاری را از آمریکا میشود در ایران یافت. رژیم ایران به این سادگی روادید مطبوعاتی نمیدهد. در نظر ایران، روزنامهنگاران جاسوسند و روزنامهنگاران آمریکایی که دیگر جای خود را دارند. اما در پی برگزاری انتخابات امروز، رژیم در امر روادید دستودلبازی کرده، حتی نسبت به آمریکاییها. اما این روزنامهنگاران آمریکایی چگونه در مورد ایران خبر میدهند؟ الیزابت پالمر، از شبکه خبری سیبیاس آمریکا میگوید: "مأموریت من در اینجا اینست که گزارشی غیرجانبدارانه تهیه کنم. این بهترین فرصت است تا به آمریکائیها دید دیگری از ایران بدهیم، چون که در آمریکا هم همزمان انتخابات ریاست جمهوری در جریان است. باراک اوباما نیز در این اواخر گفته که شاید با رژیم ایران مذاکره کند. الان به جز صدای بوش، صداهای بیشتری در مورد ایران شنیده میشود." پالمر حضور خود در ایران را "وضعیتی مالیخولیایی" توصیف میکند. او میگوید: "از نظر تئوری، من الان در دهان شیر قرار دارم، در محور شرارت، ولی هیچ کشور دیگری را نمیشناسم که مردمش این اندازه ایالات متحده را دوست داشته باشند." به نظر او، ایرانیان تصویری به مراتب واقعبینانهتر از آمریکا دارند تا آمریکائیان نسبت به ایران. پالمر میگوید: "تقریباً هر ایرانی یک فامیل در ایالات متحده دارد و از طریق او در مورد مردم آمریکا اطلاعات میگیرد. این گونه اطلاعات را در تلویزیون دولتی ایران نمیشود پیدا کرد. همان طور که رسانههای آمریکایی تنها بر روی سیاست ضدغربی و ضداسرائیلی احمدینژاد تمرکز دارند، رسانههای دولتی ایران نیز بیشتر در مورد "موفقیتهای" سیاسی علیه "توطئه آمریکایی-صهیونیستی" برای جلوگیری از طرحهای هستهای ایران صحبت میکنند." اطلاعرسانی ایرانیان در مورد ایالات متحده اغلب بسیار سیاستزده است. از دلایل اصلی آن یکی اینست که ایالات متحده عملاً فقط برای روزنامهنگاران ایرانی که برای رسانههای اپوزیسیونی کار میکنند روادید صادر میکند. روزنامهنگاران رسانههای دولتی ایران اغلب موفق به دریافت ویزا نمیشوند. همانطور که آمریکائیان از این طریق بر اطلاعرسانی ایرانیان تأثیر می گذارند، رژیم ایران نیز میکوشد تا با همین روشها روزنامهنگاران را برای مقاصد خود به کار بگیرد. الان هم موضوع همین است. پالمر ادامه میدهد: "به ما ویزا دادهاند تا همه دنیا بیاید ببیند ایران چهقدر "دموکراتیک" است. و شاید هم از طریق گزارشهای ما در مورد مردم کوچه و بازار، در اراده جامعه جهانی برای وضع تحریمهای سختگیرانهتر علیه ایران خللی وارد بشود." آیا واقعاً ۷ میلیون آمریکائیای که هر روز به اخبار سیبیاس نگاه میکنند در اثر گزارش دودقیقهای پالمر تصورات تازهای از ایران پیدا خواهند کرد؟ موضوعات گزارشهای او از این قرار است: مصاحبههایی با قالیباف، شهردار میانهروی تهران، زنان مسابقهدهنده با ماشین، یهودیان تهران، موضوع عمل بینی زنان ایران و تراجنسیتیهای ایران.
"رئیس پلیس تهران و ۶ روسپی" منبع خبری «فوکداتانال» روز پنجشنبه ۱۲ مارس در مورد بازداشت سردار زارعی، رئیس پلیس تهران به همراه ۶ زن مینویسد: "یکی از افراد پلیس تهران، پایتخت ایران، باید از این پس به دنبال شغل دیگری بگردد. این جناب، از کار اخراج شده و علت آن اینست که او را کاملاً لخت در اتاق یک هتل در میان شش زن روسپی دستگیر کردهاند. پلیس مربوطه، رضا زارعی به عنوان "واعظ اخلاقی تهران" شهرت پیدا کرده بود." این منبع ادامه میدهد: "زارعی طی سال گذشته سختگیری برای پوشش زنان مسلمان را تشدید کردهاست و در شش ماه گذشته صدها زن که از پوشیدن برقع سرپیچی کرده بودند دستگیر شدهاند. با اینکه زارعی دو هفته پیش دستگیر شده ولی او را تازه هفته پیش، پس از چهار سال استخدام، از کار برکنار کردهاند. رسانههای ایران کلمهای در باره این خبر صحبت نکردهاند." [+] "ایران میخواهد جلوی "فتنه" را بگیرد" در روزنامه تلگراف هلند شماره ۱۱ مارس در مورد فیلم ضد اسلامی "فتنه"، در دست ساخت توسط خِیرت ویلدرس هلندی، میخوانیم: مهدی صفری، معاون وزیر خارجه ایران از دولت هلند خواسته تا فیلم خیرت ویلدرس را متوقف کند. او معتقد است که این امر بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل قابل اجرا است. مهدی صفری در مورد این که پخش این فیلم ۱۵ دقیقهای چه عواقبی میتواند داشته باشد حاضر به توضیح نشد. مهدی صفری که دیداری از هلند دارد، روز پنجشنبه ملاقاتی نیز با ماکسیم فِرهاخن، وزیر خارجه هلند داشت ولی در این دیدار درباره موضوع فیلم خیرت ویلدرس صحبتی نشد. وی پس از این دیدار و در جریان رایزنی با یکی از کارمندان ارشد وزارت خارجه هلند موضوع ویلدرس را مطرح نمود. سفیر ایران در هلند، بزرگمهر زیاران پیش از این خیرت ویلدرس را، که نماینده پارلمان هلند از حزب آزادی است، "جنگافروز" نامیده و گفته بود: "او میخواهد بر مسلمانان سلطه یابد." [+] رپ فردوسی تارنمای خبری نیوزفورآل هلند چهاردهم مارس در مورد تهم، یکی از رپرهای ایرانی مینویسد: رپر تهم در تهران به دنیا آمده و موزیکی خودسرانه میسازد. تهم میگوید: "میخواهم چیزی درست کنم که با بقیه فرق داشته باشد." آهنگ رپ او به نام غمنامه در مورد رستم و سهراب است، شخصیتهای اساطیری ایرانی که حدود هزار سال پیش توسط فردوسی، شاعر نامدار پارسی، در اثرش شاهنامه آفریده شدند. رپر تهم این متن را برگزید تا به رپ چهره دیگری ببخشد. او میگوید: :بدتر و بهتر مسئلهای نیست متفاوت بودن مهم است." تهم چند ماه پیش در مصاحبهای با یک تارنمای موسیقی ایرانی گفت: "رپها از نظر ملودی، ساز و ریتم خیلی شبیه هم شده. موضوعهایشان هم شبیه است. موضوعات رپ بیشتر پارتی گرفتنها و منم منم کردنها است. همه فکر میکنند با این موضوعها پولدار و مشهور میشوند. این رپرها با این کار وجهه اشتباهی از رپ فارسی به مردم ارائه میکنند. با غمنامه هدف من اینست که شاعر ایرانی را به جوانها معرفی کنم و رپ فارسی را به مسنترها." [+] شاه رفت برنامه مِستر سَندمَن از رادیو آر.تی.وی شهر کاتوَیک در غرب هلند این هفته یادی کرد از خبرهای مهم سیسال پیش یعنی سال ۱۹۷۸. بخشی از این برنامه به شرح جریانات انقلاب ۵۷ در ایران اختصاص داشت. در این برنامه میشنویم: در آن زمان نام رسمی ایران هنوز "پرزیه" بود و شاه بر آن حکومت میکرد. در سطح جهانی از شاه حمایت میشد ولی در خود کشور گروه بزرگی خواستار تغییرات و تأسیس یک کشور اسلامی بودند. شاه در تاریخ ۳۰ اوت ۱۹۷۸ به مردم قول آزادیهای بیشتری داد. در اولین قدم، او، جمشید آموزگار، نخستوزیر خود را برکنار و جعفر شریفامامی را جایگزین وی نمود. چیدمان هیئت وزراء ایران نیز تغییر کرد. با این کار، شاه به خواستههای روحانیان به رهبری آیتالله خمینی گردن نهاد. با این حال در این سال هر روزه تعداد بیشتری از مردم به راهپیمایی پرداختند و پس از آن نظامیان قدرت را به دست گرفتند. اصلاحات دولت جدید که در تاریخ ششم نوامبر به سرکردگی ارتشبد غلامرضا ازهاری تشکیل شد نیز نتوانست جلوی ناآرامیها را بگیرد. شاه ناچار شد پگاه روز ۱۷ ژانویه ۱۹۷۹ با علم بر این که احتمالاً دیگر هرگز نخواهد توانست به کشورش بازگردد کشور خود را ترک کند. پس از آن آیتالله خمینی از تبعید به ایران بازگشت و با این کار از جهان یک شاه کم و به آن یک کشور اسلامی اضافه شد. [+] |
لینکدونی
آخرین مطالب
|