خانه > گوي سياست > برنامه هستهای جمهوری اسلامی > ما سر به دیوار میکوبیم | |||
ما سر به دیوار میکوبیماحمد سمایی[email protected]گری سیک (Gary Sick) در مصاحبهای با نشریه استاندارد اتریش، از چندوچون چالش بر سر برنامه هستهای ایران سخن گفته و مذاکرات غرب برای معلقکردن این برنامه را عاری از اشکال ندیده است. سیک، که اینک به عنوان پرفسور علوم سیاسی در دانشگاه کلمبیا نیویورک تدریس میکند، در اواخر دهه هشتاد عضو شورای امنیت ملی ایالات متحده و مشاور جیمی کارتر بود و در ماجرای گروگانگیری دیپلماتها در سفارت آمریکا در تهران نیز، نقش مهمی به عهده داشت. او به جرالد فورد و رونالد ریگان نیز در مسائل بینالمللی مشاوره میداده است. مصاحبه با گری سیک در شمارهی روز جمعه، ۲۳ نوامبر، نشریه استاندارد درج شده است. ترجمه این مصاحبه را در زیر میخوانید.
استاندارد: ارزیابی شما از تازهترین گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی در بارهی برنامه هستهای ایران چیست؟ گزارش البرادعی میگوید که ایران برخوردی غیرفعال در ارائه اطلاعات داشته، یعنی آژانس باید سوال میکرده تا پاسخی دریافت کند. با این همه، ایران با آژانس همکاری کرده و شماری از سوالها را به نحوی رضایتبخش پاسخ داده است، هر چند که هنوز هم سوالهای بیپاسخی وجود دارند. و خوب، ایران غنیسازی اورانیوم را هم به حال تعلیق درنیاورد است. آنها به این کار ادامه میدهند، هرچند که با سرعتی آهسته. دلیل این آهستگی میتواند صرفاً تکنیکی باشد و هم میتواند به یک تصمیم آگاهانه برگردد. ایران برنامه اتمی خود را با سرعتی بسیار آهسته پیش برده است. آنها تصمیم خود در اینباره را، اواسطه دهه هشتاد گرفتهاند، و حالا، یعنی ۲۵ سال پس از آن تاریخ، تازه شمار معدودی سانتریفیوژ در اختیار دارند که مقدار ناچیزی اورانیوم تولید میکند. کشورهایی که به دنبال سلاح اتمی رفتهاند، مثل هند، پاکستان، آفریقای جنوبی واسراییل، پس از ۵ یا ۶ سال به این سلاح دست یافتهاند. خلاصه این که، به گزارش البرداعی میتوان مثل یک لیوان نیمهپر- نیمهخالی نگاه کرد. نیمهپر: برنامه هستهای ایران آهسته پیش میرود، پس وقت برای مذاکره هست؛ نیمهخالی: برنامه به هر صورت رو به پیشروی است. و ایران هیچگاه از این برنامه صرفنظر نخواهد کرد. ما قادر نخواهیم بود ایران را وادار به تخریب سانتریفیوژهایش کنیم و از یادش ببریم که این سانتریفیوژها چگونه کار میکنند.در حالیکه، سوق ایران به سوی نگهداشتن غنیسازی در میزان و غلظتی محدود و یا راندن این کشور به این سو که برنامه هستهایاش را به یک پروژه تحقیقاتی بدل کند کاری است که کاملاً امکانپذیراست. از این رهگذر، ما میتوانیم سطح و ضریب تهدید از جانب ایران را محدود نگه داریم. به عبارت دیگر، تلاش ما باید معطوف به این باشد که برنامه هستهای ایران تا حد ممکن محدود بماند و تا حد ممکن تحت نظارت باشد. به شورای امنیت بپردازیم: چین ظاهراً حاضر نیست با تحریمهای جدیدی علیه ایران موافقت کند. تا چه حد حمله نظامی آمریکا یا اسراییل به ایران را محتمل میدانید؟ آیا آنگونه که خیلیها ادعا میکنند، ایران تصمیمش را در بارهی دستیابی به بمب اتمی گرفته است؟ |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
|