آخر اگر مردم ایران کتابخوان بودند چنین موجوداتی بر آنها حکومت می کردند؟؟!!

۱ ـ شهروند ایرانی دو دقیقه وقتش را به خواندن کتاب اختصاص میدهد ، چون بیشتر از این ، وقت از گذران عادی زندگیش که به بدبختی سپری میشود نمیماند که انرا به اموری فرهنگی نیز اختصاص دهد !.
۲ ـ ۲۰۰۰ کتابخانه ئي که تمام محتویاتش را کتابهای انتخاب شده دولت متعصب اسلامی تشکیل میدهند انهم برای ۷۰ میلیون جمعیت که ۸۵ ٪ انان از سواد خواندن و نوشتن برخوردارند بسیار رقم ناچیزیست که »» نمودار یکی از فرهنگ سازترین کشورهای جهان «« نیز باشد !!.
۳ ـ زیبائی فضای کتابخانه ها به »» تنوع کتابهائیست «« که در ان برای استفاده مرجوعین تزئین داده شده ! و نه به تنوع رنگهای در و دیوار ان !. اینها که دیگر خیابانها و میادین کشور نیستند که ظاهرشان گل گاری باشد !
۴ ـ این امار که اکنون در کتابخانه ها بیش از دو میلیون کتاب ، چهار میلیون نشریه ، سیصد ملیون نسخه سند و پنجاه و شش هزار نسخ خطی موجود است مباهاتی که ندارد ، باعث خجالت هم هست ! چرا که در مقایسه با هجوم »» اعراب اسلامی «« به کشورمان و به اتش کشیده شدن کتابها و کتابخانه های موجود در ان ، هنوز تعداد باقیمانده کتابهای ان زمان بیشتر از ان بود که ۱۴۰۰ سال بعد و پس از بروز »» انقلاب اسلامی «« در کشور موجود است !.
۵ ـ حسابش را بکنید اگر دولت احمدی نژاد و یا هر دولت اسلامی دیگری که در کشورمان بر سر کار بیاید ، بتواند بعد از گذشت ۱۰۰۷ روز که از شروع خدمت به امت و خیانت به ملت ان میگذرد ۲۶ ٪ از بودجه ترویج به کتابخوانی را بدون مخالفت کاهش دهد ، چقدر زمان لازم است تا انرا کاملأ به عدد »» صفر «« برساند ؟!.

احتمالا توی این دو دقیقه ملت متن پشت کتاب و قیمت آن را می خواند سپس آن را سرجایش می گذارد و می رود پی کارش!

توی شهر ما که نزدیک سیصد هزار نفر جمعیت داره و شاید هم بیشتر چهار کتابخونه وجود داره که به یکی از اونها شاید بشه واقعن اسم کتابخونه گذاشت. این کتابخونه ها در بدترین نقاط شهری قرار دارند و باعث می شن زمان زیادی رو صرف رسیدن به اونجاها بکنیم. کمااینکه بعد از رسیدن هم باید بشینیم و یه قل دو قل بازی کنیم. چرا؟ چون کتابی وجود نداره! اما تا دلتون بخواد رساله حضرات پیدا می شه.

من شاید ماهی یا هفته ای با توجه به بودجه ام، یک کتاب میخرم تا در وقت مقتضی بخوانم. اما متاسفانه فرصت کتابخوانی ‍پیدا نمیکنم . گرفتار روزمرگی شدیم. قیمت ها هم البته بالاست.

Agar Hafez o saadi o molavi ra kenar bogzarim shayad be yek daghighe ham naressim o agar in nezam o darim baraye hamin bi alagheyi be danestan ast

Beh nazare man in ragham eghragh-amiz ast. Tiraj'e ketab hameh midanid 2 ta 3 hezar tast. Yani hadd'e aksar ma 5 hezar ketab-khan darim. Hal agar an 2 daghigheh baraye har irani ra rooye in 5 hezar nafar hesab konid roozi chand saat mishavad- khod hesab konid. Beh nazar'e man ragahm'e dorost 2 daghigheh dar SAL ast.

اين يكي از مشكلات اساسي است كه مردم از پويا بودن فعاليتهاي فرهنگي و اجتماعي و... باز ميدارد.
در شهر ما شهر بابك با جميت 100000 نفر و فرهنگي ترين شهر در استان كرمان از نظر افراد دانش آموخته و علاقهمند به كثابخواني تنها 2 يا دست آخر 3 كتابخانه هست. كتابخانه كودك و نوجوان كه پيش از سال 1354 داير است و تفاوت چشمگيري نكرده و كتابخانه ارشاد كه از اسمش معلومه چه كتابهايي در آن هست.
تازه اينقدر امكانات پايين هست كه افراد شايد براي گرفتن كتاب انهم مجبورند به شهر هاي ديگر سفر كنند. بارها ديدم كه در سالن مطالعه ساكت بچه ها شطرنج بازي مي كردند. سهميه شيشه روي ميز كتابخانه را هم به هر راه به جيب مبارك زده اند و روي ميزها دفتر نقاشي...بگذريم ازانكه مشكل ديگر آموزش درست از كتابخواني در مدارس البته با بودن منابع كافي ضرورتي اجتناب نا پذير است....
آرزوي مطابق با استاندارد داشتن كتابخانه هاي وافي در ايران زمين!

man ham movaafegham, 2 daghighe dar saal baayad baashad. na dar rooz!

فقط بلدين نظربدين اگر مردين يك فكري بكنين به ان هم عمل كنيد فقط حرف كه نشد كار