خوانندگان ایرانی


محسن نامجو: بیشتر وقتم با کتاب و اینترنت پر می‌شود

پویا علاقه‌مند: محسن نامجو معتقد است در مورد ایران درست قضاوت نمی‌شود. او می‌گوید: «سال گذشته من مدتی خارج از ایران بودم و وقتی برگشتم صادقانه بگویم که من را اذیتی نکردند. اما در همین حد که در فرودگاه با من قرار گذاشتند که این جلسات را بیا و توضیح بده که این کارها چه بوده و کارهایت را چه کسی در اینترنت منتشر کرده است. سوال و جواب در این سطوح بود. البته هیچ بعید نیست این‌ بار که برمی‌گردم، شرایط متفاوت تری باشد. منظور من از همه‌ی این پرحرفی‌ها این است که یاد بگیریم این‌قدر از ایران و رژیم ایران ننالیم و مقداری قضیه را بزرگتر ببینیم. یعنی اینکه ما بگوییم آی بگیر و ببند و خفقان و غیره، این کارها بس است دیگر.»



تصویرهای زندگی عاشورپور

پیمان برنجی: نام و صدایش برای‌مان ارج و قرب زیادی داشت و یافتن صدا و تصویرش هم بسیار سخت بود –دهه‌ی شصت و هفتاد را می‌گویم- چون آثارش هیچ‌گاه به‌طور رسمی منتشر نشد و چهار نوار کاستی هم که از او به ‌یادگار مانده به‌صورت غیررسمی و خانگی تکثیر و به دوستدارانش عرضه شد که البته قسمت کوچکی از آثار گرانقدرش را دربر می‌گیرد.



«مردم اسپانیا، موسیقی اصیل ایرانی را بسیار دوست دارند»

کتی، خواننده و گیتاریست مقیم اسپانیا یکی از آن دست هنرمندانی است که فعالیت هنری خود را پس از ترک ایران دنبال کرده است. او در اسپانیا با تلفیق تکنیک غربی و موسیقی شرقی، سبک جدیدی را ارائه داده است. کتی معتقد است که اسپانیولی‌ها دوستدار شنیدن موسیقی‌های فرهنگ‌های مختلف هستند. آن‌ها بسیار مردم خونگرمی هستند و این ویژگی‌ در علاقه‌ای که به موسیقی ایرانی نشان می‌دهند به چشم می‌خورد.



شهرام ناظری، اولین شوالیه‌ی آواز ایران

بالاترین نشان فرهنگی فرانسه (مدال شوالیه‌ی ادب و هنر) پاس‌داشتی است از طرف دولت فرانسه، برای هنرمندانی که تلاش ویژه‌ای در اعتلای فرهنگ و هنر انجام می‌دهند. ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۷ نشان شوالیه از طرف رییس تئاتر شهر پاریس، ژرارد ویولت، در سالن سارا برنارد به شهرام ناظری اهدا شد. گزارش راديو زمانه از اين مراسم را بخوانيد.



به بهانه‌ی انتشار آلبوم «ترنج» در ایران
«صبحانه با سیگار و چایی»

استادان و معتادان موسیقی سنتی ایرانی، به پدیده‌ی نامجو همچون ادا و اطوارِ سبک‌سرانه‌ی «مرد بی‌اساس» می‌نگریستند. آنان نه شعر تی.اس.الیوت را می‌شناسند و نه ربط شعر او را با آواز ابوعطای نامجو درمی‌یابند و نیز برمی‌تابند.



مهسا وحدت: یک صدای ممنوع

«با صدایی به نرمی عسل، چهره‌ای ظریف، و موهای بلند تصویر یک شاهزاده خانم شرقی را دارد. اما این آوازخوان جوان ایرانی در کشورش نمی‌تواند هنرش را عرضه کند.» این‌ها را روزنامه‌ی فرانسوی "فیگارو" در توصیف مهسا وحدت نوشته است.



نخستین گروه موسیقی ایرانی در تاجیکستان

"کاسپین" نخستین گروه موسیقی پاپ ایرانی و هم‌زمان تنها گروه موسیقی خارجی در تاجیکستان است. اعضای این گروه که چند ماهی است فعالیت خود را در شهر دوشنبه آغاز کرده، معتقدند که در این شهر احساس غربت نمی‌کنند و تنها تفاوت مردم ایران و تاجیکستان را در گویش و لهجه می‌دانند.



جواد یساری: حالا ترانه‌های مرا می‌گویند موسیقی پاپ

برخی از آدم‌ها در عرصه‌های مختلف شهرتی دارند و برخی بیشتر نشانه و یا سمبل یک فکر و فرهنگ هستند. «جواد یساری» یکی از آنها است که نماد قشری خاص از جامعه محسوب می‌شود. او چهل سال پیش کارش را با خواندن غزل شروع کرد، کشتی را کنار گذاشت و در حال حاضر در تهران یک فروشگاه دارد.