این آیت الله دیگر از کجا پیدا شد که تا حالا اسمش را نشنیده بودیم. مدل ریش و عمامه اش هم خیلی آیت اللهی نیست. احتمالاً بیشتر حجت الاسلام باشد تا آیت الله. در جواب همه سؤالات جناب میردامادی هم طفره رفته است یعنی فی الواقع حرف تازه ای برای گفتن ندارد. ضمناً نفرموده اید آن پنج نفر دیگر اسمشان چه بوده است.

براي اين حركت و بانيان آن آرزوي موفقيت دارم
احمد رسولي

این کار باارزش و نویدبخشی است. در واقع در بردارنده ایده صلح و معنویت گرایی آنهم در سطح بین الادیانی و جهانی است. ایده ای که توجه با آن بر هر اناسن صلح دوستی ضروری است. و پاسخی روشنگرانه به این نیاز فزاینده جهانی است که مدتهاست از گوششه و کنار عالم برخاسته است که عالمان مسلمان معتدل و آزادی خواه کجایند و آنان در برابر خشونت گرایان هم کیش و غیر هم کیش خویش چه کار می کنند؟ امیدوارم بینانگذاران این حرکت باارزش، مهمترین مبنای کار فرهنگی در جهان امروز را به یاد داشته باشند، نکته ای که اخیرا یورگن هابرماس نیز آن را به خود غربی ها تذکر داده است: یعنی اصل را بر دفاع از ازادی بیان تا حد اطلاق آن (دست کم در سطح ذهنی) بگذارند، به مبارزه جدی علیه سانسور مخالفان خویش برخیزند و به ویژه در حوزه تخصصی خود آنها که فقه و کلام اسلامی است به دفاع همه جانبه از آزادی بیان کسانی که نقد جدی بر پارادایم اسلام فقاهتی رایج دارند همت گمارند و در مرکزی که قرار است کارهای بنیادشان را پیگیری کنند بحث های آزاد آزاد راه اندازند که به قول معروف دو صد گقته چو نیم کردار نیست. منظورم از بحث آزادی آن نوع بحث هایی است که در آن کسی مثل سلمان رشدی و ابن وراق و نظائر آنها نیز بتواند ازادانه و با کمال سلامت و حرمت شرکت کنند و خود را بیان کنند. آنگاه است که می توان گفت این ایده و این حرکت تفاوتی ماهوی با صدها ایده مشابه دارد که در طول این سالها در همه جای دنیا با انگیزه های خیرخواهانه ایجاد شده است اما جز درست کردن یک دکان جدید آکادمیک و ایراد چند سخنرانی و پخش حرف و ادعا و نهایت هم چند عکس یادگاری و یکی دو سمینار با خودی ها نتیجه ای برای صلح در جهان در بر نداشته است. باشد که پایه گذاران فرهیخته این حرکت در فکر حرکتی باشند که «سخنی نو و راهی نو» پیش کشد و با پایبندی به آموزه استقامت در قرآن (همان دستور «فاستقمی» که رسول گرامی می گوید ایستادگی بر آن او را پیر کرد) نشان دهند که نه تنها با قول بلکه با عمل نیز اهل استقامت در برابر اسلام خشونت گرا هستند. یک نشانه مهم برای شناختن میزان اصالتمندی این حرکت این است که در روزها و ماه های آینده که کار واقعی اشان را شروع می کنند ببینیم ایا در این مجمع «جهانی» واقعا یک نگاه جهانشمول حاکم است یا یک کار بین فرقه ای و درون گروهی است؟ اگر فرض اول باشد، که از اسم مجمع و نیز توضیحات ایت الله دیباجی و نیز حضور کسانی مانند دکتر مصطفا محقق داماد، از روحانیان دانشگاهی و مترقی ایرانی در هیات رئیسه چنین بر می اید، باید منتظر باشیم در این مجمع همه بیانهای دینی و غیر دینی درون جهان اسلام نمایندگانی داشته باشند.
اجازه دهید یک تست ساده طراحی کنیم: در نزدیکی هتل محل اقامت این بنیادگزاران، در حومه پاریس، یکی از دیگراندیشان مقاوم مسلمان شیعه بیش از 40 سال است که با تمام وجود در حال تبلیغ اسلام آزادی است و با «تمام وجود» در حال مبازه تئوریک و عینی با انواع تئوری های خشونت در جهان اسلام و در نیز در غرب است، منظورم دکتر ابوالحسن بنی صدر اولین منتخب اکثریت ملت ایران در آزادترین انتحابات کل تاریخ ایران در سال 1358 است، حال آیا این دوستان حاضرند حصار سانسور را نسبت به ایشان بردارند؟ از مورد سلمان رشدی فعلاً در می گذریم.
به هرحال همین نکته که بنیانگذاران این حرکت می آیند در مرکز فرهنگی اروپا، پاریس، و نه در قم و نجف و ریاض و کراچی، «اعلام وجود» می کنند خود حکایتگر امر مهمی است و آن این که اقایان محترم مایلند از پایگاه تجدد و در فضای فکری و فرهنگی جهان جدید به تبلیغ ایده اسلام صلح آمیز بپردازند. نفس تفطن به این دقیقه امیدبخش است. فقط امیدوارم این بار «بیان اسلام در پاریس» سرنوشت «بیان پاریسی» ایت الله خمینی در سال 57 را پیدا نکند. یادمان هست ایت الله خمینی هم، به عنوان مرجع تقلید شیعه، در پاریس با صدای بلند از اسلام آزادی، اسلام معنویت، اسلام حقوق بشر، اسلام حافظ حقوق زن، اسلام برای صلح جهانی، برای استقلال ایران و مسلمانان، ولایت جمهور مردم و ...داد سخن داد و آن روز همه به دلیل این که هنوز روحانیت شیعه در درک عمومی مردم مسلمان که هیچ بلکه از دید فیلسوف ملحدی چون فوکو نیز با اصل معنویت و وفای به عهد فهم می شد، همه به سادگی این ادعاها را باور کردند و اعتماد ورزیدند و دیدیم چه شد..آری همگان، بیان تهرانی اقایان را هم دیدیم و تجربه کردیم که چه خوش باوری هولناکی بود! خداوند همه ما را از شر علم بی عهد مصون نگه دارد و از خداوند متعال استقامت بر عهد، بصیرت و شجاعت در دین حق را برای همه خواهانم.

sage zard baradare shaghale. goule einha ra nakhoried.

در پاسخ آقای قطبی:

این دیباجی بعد از انقلاب در خوزستان معاون مدنی بود و همراه او به خارج از کشور گریخت و به رضا پهلوی و سلطنت طلب ها پیوست. این کانون تازه مطمئناً یک تجمع سیاسی علیه جمهوری اسلامی و در مخالفت با تفسیر رسمی ایران از اسلام است.

تنها مساله تعجب انگیز همکاری دکتر محقق داماد با این گروه است. این سید ابوالقاسم دیباجی که از منبری های کویت است خیرخواه جمهوری اسلامی نیست و از روز روشن ترست که این به اصطلاح "شورای اسلامی" علیه ایران است. تا حالا فکر نمی کردم دکتر محقق داماد هم جزء مخالفین جمهوری اسلامی باشد.

وقتی این آقا کمترین پاسخی برای سؤالات بسیار روشن خبرنگار در باره فقه اسلام ندارد و اصلاَ نمیداند فقه اسلام چی هست معلوم است توقعات آقای حسن رضایی چه قدر شانس موفقیت دارد! این که یک منبری است اون محقق دامادش هم یک کلمه حرف اصولی راهگشا ندارد. فقط یک مترچم و منبری است. اگر بنا باشد یک شورای فقه اسلامی تشکیل شود باید از شخصیتهای علمی مثل آقای بجنوردی و آقای جناتی تشکیل شود که پایه علمی داشته باشد. من کار به انقلابی یا ضدانقلاب بودن این آدمها ندارم ولی ادعاهای به این بزرگی آدمهای استخواندارتری از دو منبری میطلبد.

اینها واقعاً چند تا معمم هستند که هیچ کدام تخصص در فقه اسلام ندارند. مثلاَ مفتی آذربایجان از فقه اسلام چه میداند؟ مفتی صیدا همین طور. منبری کویت همین طور. حتی محقق داماد هم که از اسلام میداند و مدرس دانشگاه است متخصص فقه اسلام نیست. در دنیائی که متخصصین درجه یک جا افتاده در فقه کم نیست شخصیتهائی مثل آیت الله هاشمی شاهرودی یا آیت الله صانعی ووو پس در انتخاب اسم بی سلیقه ای کرده اند. اسم یک هیأت این جوری را باید میگذاشتند شورای علمای اسلامی یا چیزی در این مایه ها.

علیرضا نوری زاده در آدرس زیر این ابوالقاسم دیباجی را در ردیف رئوسای معممین ضد انقلاب در خارج اسم می برد:
http://a-nourizadeh.blogfa.com/post-508.aspx

"واقعاً باید بگویم این چند روحانی بیزار از ولایت فریب و جهل و جور و فساد که سر از عهد خویش با حضرت باری برنتافته اند و در آوای شان طنین بانگ حضرت حق جاری است، دلخوشی بسیاری از ما در غربت هستند. من همیشه از مصاحبت دکتر عباس مهاجرانی، دکتر میلانی، آیت الله زاده محمود طباطبائی قمی، و آن رفیق در خون نشسته عبدالمجید خوئی و سید بزرگوار حضرت ابوالقاسم دیباجی لذت برده ام"
حالا آقای داماد توضیح بدهد در هتل پاریس با همچین آدمهائی چه کار میکرده است؟

ایکاش از آیت الله محمدهادی معصومی هم دعوت شده بود. ایشان در شهرکی بین کرج و قزوین زندگی می کنند. واقعیت این است که حرف نو واقعا از زبان این مرد جاری ست. گر چه در میان دانشجویان نام او و نوشته هایش بر سر زبانها ست ولی بنا بر مصالحی که خب معلوم است ما نتوانستیم با ایشان دیداری داشته باشیم ولی واقعا خواندن نوشته های ایشان از غنائم است. از همه و خصوصا حضرت آیت الله دیباچی خواهش می کنم این مطالب را بخوانید.
http://www.mihan.net/96/mihan-96-16.htm
و
http://mag.gooya.com/president84/archives/028276.php
و
http://buddha.blogfa.com/post-34.aspx

متشکرم

متاسفانه این ایده و فکر و پروژه هم گویی نقش برآب خواهد شد. محقق داماد آدم کتابخوان و باسواد و فاضلی ست. این آقای دیباچی وقتی حرف می زنند گویی همان صدای شعر صائب است که در گنبد می پیچد. ایکاش این مصاحبه گر با محقق داماد سخن گفته بود و خصوصا سخن شنیده یود. مخور صائب فریب فضل از عمامه ی زاهد*** که در کنبد زبی مغزی صدا بسیار می پیچد. ما البته نمی دانستیم که می توانیم برای هر شعر پارسی یک حدیث نبوی دست و پا کنیم. ولی این حاج کویتی این کار را هولکی هولکی به خوبی انجام دادن

دوستان ناراحت نباشند. این حرفها کلک نان ، اغفال مردم و پول در آوردن است. جمهوری اسلامی خیلی محکم تر از این است که چند نفر بیسواد و کم سواد بتوانند با این به اصطلاح شوراهای جهانی! به آن آسیبی بزنند.

ایکاش محقق داماد که مرد نازنینی ست و سرش بلند از سر سفره قافله سالار دزدان بلند و کرد و نه گفت. عیب محقق داماد این بود که جرات نکرد اسرار هویدا کند. .اما عیب دیگرش هم این است که در حد قد و قواره به قول دوستمان حاجی کویتی قرار گرفت. البته من مطمئنم که از از داماد استفاده ی ابزاری کردند. و چه حیف شد که این ایده هم حرام شد. و اما می خواستم بگویم حیف زمانه که چنین ادم بی سروپایی را که حتا سعدی را هم نبوی می کند و با اینهمه بیسوادی اورده ولی دیدم کگارش خوب است خودش نوعی افشای جها وحشتناک آخوندان است. آخوندان!

با هزار زحمت نوشته هاي ايت الله معصومي را خواندم٠ خواندن آنرا به شما خوانده سفارش مي كنم٠ ج تهران

حنای اینجور آقایون پیش ملّت ایران دیگر رنگ ندارد .