زندان و مجازات

فرزاد کمانگر در آستانه آزادی

شاهد علوی‌: تحولی شگرف در پرونده فرزاد کمانگر ایجاد شده است که آزادی او را در روزهای آینده کاملاً محتمل می‌سازد. بنا بر اظهارات آقای خلیل بهرامیان وکیل ایشان٬ وکیل فاسدی در پرونده اعمال نفوذ کرده و کوشیده فرزاد کمانگر را به جای متهم دیگری در همان پرونده قرار دهد. او هرچند موفق شده فرزاد را گناهکار معرفی کند، اما موفق به نجات جان متهم اصلی نشده و نتوانسته او را از اعدام برهاند. این وکیل فاسد بابت این‌که بی‌گناهی را در پرونده‌ای که حکم اعدام برای متهم اصلی آن صادر شده است به جای متهم اصلی بنشاند٬ ۵۰ میلیون تومان دریافت کرده است.

ساکنان «واحد مسکونی» سکوت را شکستند!

منیره برادران: «واحد مسکونی» این واژه معصوم و گرمابخش، در واژگان زندان در دهه ۶۰ اما طنینی دیگر داشت. وحشت برمی‌انگیخت؛ حین این‌که پر رمز و راز مانده بود. برای «ساکنان واحد مسکونی» ربع قرن باید می‌گذشت تا توان یابند از مشاهده‌ها و تجربه‌های دردناک خود در این «واحد» سخن بگویند. ایرج مصداقی این اظهارات را ثبت کرده و با دقت و امانت آن‌ها را در کتاب «دوزخ روی زمین» آورده است.

احکام شلاق، نشان بارز شکنجه دولتی

منیره برادران: شلاق شکنجه محسوب می‌شود، یک ضربه هم باشد، شکنجه است. تفاونی هم نمی‌کند که با چه واژه‌ای جاری می‌شود، برای گرفتن اطلاعات است یا مجازات. شکنجه کردن، خود از بزرگ‌ترین جرایم است، در ردیف جنایت علیه بشریت. شکنجه، ضد شان انسانی است و منع شکنجه، حقی است که در هر شرایطی حتی در جنگ‌ها و ناآرامی‌ها باید رعایت شود.

محکومیت سه دانشجو، بدون مدرک

پس از آن ‌که دادگاه بدوی، احمد قصابان، مجید توکلی و احسان منصوری، سه دانشجوی دانشگاه امیرکبیر را تبرئه کرد، دادستان تهران به حکم تبرئه دانشجویان اعتراض کرده و خواهان تجدید‌نظر شد. در دادگاه تجدید‌نظر به گفته محمدعلی دادخواه دادخواه، وکیل مدافع دانشجویان علی‌رغم عدم ارایه ادله جدیدی از سوی نماینده دادستان، دادگاه حکم برائت را لغو کرد و حکم به محکومیت دانشجویان داد. درباره‌ی این احکام مریم محمدی با خانواده‌ی دانشجویان و وکیل پرونده گفت و گو کرده است.

نوروز در زندان

منیره برادران: در بند عمومی مجبور نبودیم شام را همان ساعت بخوریم. دیگ غذا را در پتویى مى‌پیچیدیم تا ساعت ٧ بشود. شاید هم الان بچه‌ها در تدارک سفره هفت‌سین بودند. ماه‌ها بعد شوکت برایم تعریف کرد که در بند، کسی حال و هوای عید ‌نداشت. تنها مادر طلعت و فردین در تدارک هفت‌سین برآمده بودند. خواسته بودند که بچه‌ها را از اندوه انبوه سال ۶۷ به درآورند. نشده بود. شهلا گریه را شروع کرده بود، نازلی، عفت، زهره، فاطی، میترا، مهری هم بدنبال او. همسر یا برادر آنها را در آن تابستان اعدام کرده بودند. بقیه بند هم به آنها پیوسته بودند. بهت و ناباوری سال دهشت یکباره در بند ترکیده بود. هنوز عید ۶۸ به روز ١٣ نرسیده بود که فردین را هم اعدام کردند.

یک درصد جمعیت بزرگسال آمریکا در زندان

احمد سمایی: بر اساس گزارش تحقیقی یک موسسه‌ی پژوهشی مستقل، آمریکا به لحاظ تعداد زندانیان، در تاریخ بشر رکورددار شده است. در ابتدای سال ۲۰۰۸ بیش از دو میلیون و سیصدهزار نفر در آمریکا در زندان بوده‌اند. افزایش هزینه‌ی ایجاد زندان و نگهداری زندانیان در ۲۰ سال اخیر، ۶ برابر افزایش بودجه‌ی آموزشی بوده است.

«سن کیفری در قانون مجازات اسلامی مشخص نیست»

محمد مصطفایی در گفت‌وگو با سیامک فرهی: «الان 4 سال است که یک لایحه‌ای در مجلس مطرح است و در حال رسیدگی است که متاسفانه این لایحه در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس همچنان خاک می‌خورد و هیچ کدام از نمایندگان اهمیتی به این لایحه ندادند. اگر آن لایحه به تصویب برسد، بسیاری از مشکلات ما در مورد اطفالی که محکوم به اعدام شدند، برطرف می‌شود. چراکه در آنجا مجازات اعدام، منتفی شده و به جای آن، حبس در نظر گرفته شده است که متاسفانه من فکر نمی‌کنم با توجه به شرایطی که الان در مجلس وجود دارد، اصلا این لایحه به صحن علنی مجلس بیاید.

«اجازه همراهی با موکلانم را نداشتم»

نسرین ستوده در گفت‌وگو با معصومه ناصری: «اتهاماتی که تا الان علیه فعالان جنبش زنان مطرح شده، اقدام علیه امنیت ملی بوده، تبلیغ علیه نظام بوده و همین‌طور تمرد در مقابل پلیس. به خانم‌ها راحله عسگری‌زاده و نسیم خسروی،هر دو اتهام تبلیغ علیه نظام تفهیم شده است. معهذا، اشکال عمده‌ای که در این پرونده وجود دارد، ممانعت از حضور وکیل در مراحل مختلف بازجویی از این دو فعال جنبش زنان بوده است.»

«بازداشت کردند که بتوانند اعتراف بگیرند»

کوهیار گودرزی: احمد قصابان، مجید توکلی و احسان منصوری، سه دانشجوی دانشگاه امیرکبیر، علی‌رغم صدور قرار وثیقه کماکان در زندان اوین بسر می‌برند. عباس حکیم‌زاده، از دانشجویان بازداشت شده در مرحله اول می‌گوید: «فشارهای روحی و روانی بطور مرتب بود. مثلا حین بازجویی تهدید، تحقیر و توهین‌های مختلف به خود من و اعضای خانواده‌ام می کردند. مثلا یک‌سری از تهدید‌هایی که مدام حین بازجویی وجود داشت، این بود که من را می‌اندازند سلول القاعده و اعضای القاعده هر کاری که با من بکنند، مسئولیتش پای من است.»

یک مجری اعدام سابق: اعدام مشکلی را حل نمی‌کند

کمتر پیش می‌آید که یک مجری احکام اعدام در باره‌ی جنبه‌های مختلف شغل خود سخنی بگوید. اما جری گیونس که اجرای ۶۲ حکم اعدام را در کارنامه‌ی خود دارد، اخیراً در یک برنامه‌ی تلویزیونی لب به سخن گشود. مصاحبه‌ی او باعث شده که جبهه‌ی مخالفان مجازات اعدام در آمریکا بیش از پیش تقویت شود.

مي‌روم جلوی زندان خودم را با بنزين آتش مي‌زنم

مادر ايلناز از دانشجویان بازداشت شده اخیر مي‌گويد: «دخترم پيش دوستش درس مي‌خواندند. سه نفر آقاي لباس شخصي آمدند و دخترم را به همراه دوستش بردند. از آن زمان از او هيچ خبري ندارم.» خانم عبداللهي با صدايي كه از شدت اضطراب مي‌لرزد مي‌گويد: «گفتند برويد بازجوييش كه تمام شد، تماس مي‌گيرد. من طاقت ندارم. براي دخترم نگرانم. حداقل يك يادداشت دو خطي يا پيغامي از دخترم كه مطمئن باشم كه بلايي سرش نيامده. بايد بدانم جرم بچه‌ام چه بوده.»

وقتی زندان لباس گرم برای زندانی را قبول نمی کند

مادر دانشجوی زندانی علی عزیزی می گوید: كمك مي خواهم كه بچه ام را ببينم. كه بتوانيم لباس گرم به او برسانيم. هيچ اطلاعي از وضعيت سلامتي او نداريم. درخواست كمك دارم كه از وضعش باخبر شوم. مي خواهم بدانم بچه ام چه كار كرده است. تنها چيزي كه مي دانم اينست كه حرف زده، انتقادهايي كرده، اما اينكه چرا دستگير شده هنوز معلوم نيست.

زندان زنان، یک مطالعه مجانی و پر هزینه

رفت و آمد زنان فعال در جنبش مدنی ایران به زندان اوین، این روزها چنان متداول شده که کسی دیگر از صدور این احکام شگفت زده نمی‌شود. گزارش مریم حسین خواه، روزنامه نگاری که این روزها در بند 3 اوین به سر می برد، از زندان اوین یک نگاه متفاوت به زندان است. چهار فعال زن، درباره تجربه زندان صحبت می‌کنند.

"حالا باید چشم به غربی ها بدوزیم تا از ما دفاع کنند"

پدر و مادر زهرا به جان آمده اند. حیران از اینکه پس از اینهمه خدمت به جمهوری اسلامی حاصل شان شده جسد دخترشان. پدر می گوید: "اين نتيجه زحمات ما برای اين نظام است. در اين کوچه و خيابانهای پر از آسيب های اجتماعی يک مهندس و يک دکتر تحويل جامعه دادم و پس از ۲۸ سال خدمت صادقانه در يکی از نهادهای انقلابی حالا به من می گويند پيگير ماجرای دخترت نشو ممکن است دشمنان از آن سو استفاده کنند."

او «طفل» بود!

صبح دیروز، پنجشنبه، محمد رضا ترک هجده ساله در زندان مرکزی همدان اعدام شد. توانستم با خبرنگاری که شاهد اجرای مراسم اعدام بوده، آقای حمزه، صحبت بکنم. می‌گفت که خانواده‌ی مقتولین، مسئولین زندان و خبرنگاران حاضر بودند و تلاش جدیدی برای گرفتن رضایت خانواده انجام نشد. خانواده‌ی متهمین نبودند. اول محمدرضای ۱۸ ساله و سپس دو متهم دیگر پای چوبه‌های دار رفتند.

نظام سهمیه‌ای و سهمیه‌ی زندان

اکبر گنجی در روزنامه لس‌آنجلس تایمز می‌نویسد: «سهمیه زندان حداقل دو معنا دارد. از یک سو همیشه باید تعدادی از مخالفان در زندان باشند تا دیگر مخالفان گرفتار توهم نشوند و خیال باطل نبرند که فعالیت سیاسی مخالفان امکان‌پذیر است. از سوی دیگر برخی از افراد خاص هم سهمیه ویژه‌ی زندان دارند و هر از گاهی باید دوباره راهی زندان شوند. بازداشت سه دانشجوی امیرکبیر و هادی قابل از نوع اول است. ولی بازداشت منصور اسانلو، ابراهیم مددی و عمادالدین باقی از نوع دوم است.»

قانون مجازات در دقیقه ۹۰

سرانجام پس از چند ماهی سر و صدا و دعوا میان مجلسی‌ها و قوه قضاییه، چند روز پیش اعلام شد که لایحه قانون مجازات اسلامی آماده شده است. لایحه در دو بخش اصلی جداگانه تهیه شده است. بخش عمومی که توسط مرکز تحقیقات توسعه قضایی در تهران تدوین شده است. اما بخش دیگر این لایحه (یعنی بخش حدود و قصاص و دیات) حاصل کاری است که در قم و در مرکزی فقهی به نام مرکز تحقیقات فقهی قوه قضاییه انجام گرفته است.

تفاوت‌ قضاوت در مادرید و کمنیتس و تهران

در روزهای‌ اخیر هم در ایران و هم در اسپانیا و آلمان در حوزه‌های قضایی، امنیتی و انتظامی تصمیمات و اقداماتی صورت گرفتند که پرداختن به تفاوت‌های آنها شاید بی‌اهمیت نباشد و نکاتی قابل اعتنا و آموزنده پیش روی ما بگذارند.

"خودکشی زهرا ساختگی است"

برادر زهرا: "ماموران ستاد امر به معروف عكس هاي جاي پاي زهرا را در خودکشی ساختگی زهرا نشانم دادند اين عكس به قدري ساختگي بود كه با يك نگاه و كمي فكر مي توانستي به ساختگي بودنش پي ببري. يك جاي پاي پررنگ كه مانند مهر به زمين كوبيده شده بود."

آقای شاهرودی شما باید پشتیبان حقوق فردی باشید!

نامه عماد الدین باقی به رئیس قوه قضائیه در شرح رفتار مقامات امنیتی و قضایی با او: چهار سال واندی از آزادی ام از زندان (قبلی) می گذرد و در اين مدت ۲۳بار احضار شده ام. بطور متوسط هر دوماه يا دوماه ونيم يکبار. در يکسال ونيم اول ۹باربه دادگاه و يکبار به وزارت اطلاعات احضار شدم و در دوسال اخير ۱۴ بار به دادگاه و وزارت اطلاعات رفتم که سه بار آن منجر به صدور حکم محکوميت شده است. با احضارهای پی در پی يک وضعيت بی ثباتی ايجاد کرده و اجازه نداده‌اند که برنامه بلندمدتی برای زندگی خود ترسيم نمايم.