تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۸۶ • چاپ کنید    
گزارشی از نمایشگاه موسیقی، ادبیات، نقاشی و عکس هنرمندان ایرانی در شهر ساحلی آلمیره- هلند

ایران در یک نگاه

نارسیس زهره نسب

برای شرکت در این برنامه از هفته قبل آماده شده‌ام. برنامه را یک دوست ایرانی مقیم هلند برایم می‌فرستد. چندان به حال من فرقی نمی‌کند. طبق معمول زبان اطلاع‌رسانی همان هلندی متداول است؛ چیزی که اگرچه من از آن سر در نمی‌آورم ولی اهالی هنر و فرهنگ مقیم اینجا خوب یادش گرفته‌اند. ایرانیانی که سال‌هاست در هلند زندگی می‌کنند ولی تشنه دیدن و شنیدن تازه‌ها و کهن‌های فرهنگ ایرانند. ترکیب خوب و دلچسب چندین فرهنگ در برگزاری برنامه‌ها و نیز حاضرانی که مخاطب آن هستند، امیدبخش است. چه برای برگزارکنندگان برنامه‌ها و چه برای هنرمندانی که آثارشان به نمایش گذاشته می‌شود و فرصت می‌یابند تا مخاطبینی چند صدایی داشته باشند.

روزهای 14 و 28 اکتبر به ادبیات و موسیقی اختصاص دارد. قرار بود افتتاح اولین روز این برنامه یکشنبه گذشته (14 اکتبر) به وسیله نویسنده کتاب «اینجا هرکاری می‌شود کرد، ولی یواشکی» یعنی خانم «عیفییه بلانکفورت» باشد ولی بیماری او مانع از حضورش در این جمع شد. کتاب او همانطور که از اسمش پیداست به ایران معاصر در زندگی روزمره می‌پردازد.

سرانجام آغازگر این برنامه‌ها «محسن نامجو» خواننده و نوازنده محبوب ایرانی بود که برای مدت کوتاهی به هلند آمده است و طرفداران بی‌شمارش از حضور او استفاده می‌کنند تا نوع دیگری از موسیقی ایرانی را بشنوند و لذت ببرند. نامجو که به تازگی آلبوم «ترنج» را به بازار فرهنگی ایران عرضه کرده است، چند اجرای شورانگیز از آثار خود را در این برنامه به نمایش گذاشت. پس از آن «نفیس نیا» شاعر و مترجم ایرانی مقیم هلند به سخنرانی در مورد شعر معاصر ایران پرداخت و از کتابش «کوچه‌های سکوت» که در آوریل 2007 توسط انتشارات بولاک به چاپ رسیده است نمونه‌هایی از شعر شاملو و فروغ فرخزاد را قرائت کرد. این کتاب، گزینه‌ای از شعر ایران را در طول صد سال اخیر بررسی و معرفی می‌کند.

شاید بهتر بود بخشی نیز برای ارائه آلبوم ترنج و کتاب کوچه‌های سکوت باشد تا علاقمندانی که سراغ هنرمند و مترجم می‌رفتند تا آثار آنها را خریداری کنند، بتوانند به این آثار دسترسی داشته باشند. ایران ضرب‌المثل‌های زیبایی دارد که وقتی در آنها عمیق می‌شوی و دقت می‌کنی به درستی آنها پی می‌بری. یکی از این ضرب‌المثل‌ها می‌گوید: چشم نبین و دل نخواه! یعنی آدمی هرچه چشمش می‌بیند می‌خواهد؛ و این یعنی که شرکت‌کنندگان این برنامه همگی دوست داشتند آلبوم و کتاب مورد علاقه‌شان را بخرند ولی چون چیزی نمی‌دیدند، دلشان هم نمی‌خواست حتما!

بخش بعدی برنامه که پس از یک استراحت کوتاه آغاز شد به اجرای گروه موسیقی «شاندیز» از اشعار فروغ فرخزاد اختصاص داشت. این گروه که به رهبری حمید طباطبایی بود به همراه خواننده زن ایرانی و نوازندگان مولتی کالچرال خود، بخش‌هایی از اشعار فروغ را برای اجرایی اپراگونه تنظیم کرده بود و توانست مخاطبان خود را متاثر کند. استفاده از مولتی مدیایی که مسعود والا تهیه کرده بود و همزمان با اجرای قطعات موسیقی روی پرده به نمایش گذاشته شد، در ایجاد حس و درک شعر فروغ برای مخاطب هلندی بسیار موثر و زیبا بود، اگرچه متن ترجمه اشعار چندان هم شاعرانه نبود و طبق معمول ما ایرانی‌ها، نامی هم از مترجم اشعار به میان نیامده بود.

آخرین بخش این برنامه به نمایش فیلم «خانه سیاه است» اختصاص داشت. این فیلم که ساخته فروغ فرخزاد است و به زندگی جزامیان می‌پردازد، در سال 1963 توانست جایزه بهترین فیلم مستند فستیوال اوبرهاوزن را از آن خود کند.

در دومین روز ویژه موسیقی و ادبیات که روز یکشنبه 28 اکتبر خواهد بود، «قادر عبدالله» نویسنده کتاب‌های «خط میخی» و «خانه‌ای در مسجد» و نیز «نسیم خاکسار» دیگر نویسنده مقیم هلند در مورد آخرین آثارخود سخنرانی کنند. در این برنامه نفیس‌نیا اشعاری از مجموعه شعر خود «اصفهان امیدسرای من» را به همراه آثار تازه خود قرائت خواهد کرد.

در این برنامه گروه «شاندیز» که در برنامه اول هم حضور داشت، با اجرای ترانه‌های محلی ایرانی مثل: کردی، لری، ارمنی، گیلکی و ... گوشه دیگری از فرهنگ موسیقی ایران زمین را به مخاطبان خود عرضه می‌کند.

از دیگر برنامه‌های حاضر در Theater de roestbak شهر آلمیره ، نمایش «پرسپکتیو ایرانی» است با حضور نقاشی و کلاژهایی از «بزرگ خضرایی» و عکس‌هایی از «رهی رضوانی» که از 28-6 اکتبر برای بازدید عموم در نظر گرفته شده است. بزرگ خضرایی که 13 سال است در هلند زندگی می‌کند، در آثار خود با تمی کاملا متاثر از فرهنگ کلاسیک ایرانی و استفاده از رنگ‌هایی شرقی و گرم به نمایش دلتنگی‌های هنرمند برای سرزمین‌اش می‌پردازد. در کنار او آثاری از عکاس جوان، رهی رضوانی به چشم می‌خورد. او که 6 سال است در هلند زندگی می‌کند، پیش از این عکاس مد بوده و در نمایشگاه فعلی خود به محدودیت‌های زن ایرانی پرداخته است.

برای اطلاعات بیشتر از برنامه‌هایی که De Crrosia برگزارکننده آن است و در آن پرسپکتیو ایرانی نشان داده می‌شود (28-6اکتبر2007)می‌توانید به لینک‌های زیر مراجعه کنید:

لینک نخست
لینک دوم
لینک سوم

نظرهای خوانندگان

من نمیدونم چرا شماره مدتیه کلید کردین روی نامجو؟

-- مرداویچ ، Oct 16, 2007 در ساعت 08:49 PM

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)