تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۳۸۶ • چاپ کنید    

بهترین های پاپ به نمونه کارهای واروژان

موسیقی ایرانی مانند موسیقی سایر ملت‌های دیگر، پیش و بعد از دهه‌ی شصت دست‌خوش تغییر و تحول زیادی شده است. در این سال‌ها از یک‌سو موسیقی سنتی ایرانی در داخل کشور مورد توجه بوده و از سوی دیگر موسیقی پاپ در خارج از ایران. با این همه با یک بررسی کلی باید دید تا چه اندازه این تغییرات نسبت به سال‌های پیش از دهه‌ی شصت توانسته است مورد استقبال و پسند طرفداران موسیقی ایرانی قرار گیرد. و در عین حال از لحاظ ِ ارزش‌های فرهنگی و هنری چه در زمینه‌ی ترانه‌سرایی، آهنگ و تنظیم آن نیز پیشرفت و تکامل پیدا کرده باشد.

ما در تلویزیون «ببین» با معرفی نمونه‌هایی از موسیقی پاپ ایران که توسط ترانه سرایان، آهنگ‌سازان و خواننده‌گان پیش از دهه‌ی شصت تولید شده است تفاوت‌ها را در معرض داوری شما قرار می‌دهیم. به طور نمونه در این برنامه 10 اثر از کار‌های آهنگ‌ساز ایرانی، زنده یاد واروژان را می بینید که در دهه‌ی پنجاه ساخته، تنظیم و توسط خواننده‌گان نامدار پاپ ایرانی اجرا شده است.

نظرهای خوانندگان

آهنگ‌های واروژان صدای زیبای گوگوش را زیباتر می‌کرده.
ویدیوی زیبا و پرخاطره‌ای بود. خسته نباشید.

-- هادی ، Sep 13, 2007 در ساعت 12:55 AM

عالی بود. یادی از کسی که سالهاست زیر خروارها خاک آرمیده و برای ما این همه آهنگ پر خاطره ساخته.

-- بدون نام ، Sep 13, 2007 در ساعت 12:55 AM

خدای من!!
می شه این بزرگان رو دوست نداشت؟
واروژان
گوگوش
جنتی عطایی
ابی
داریوش
و خیلی بزرگان دیگه

-- صفا ، Sep 13, 2007 در ساعت 12:55 AM

دهه پنجاه خورشیدی دهه شکوفایی و اوج گرفتن صعودی نسلی بوده که با انقلاب 57 خودکشی کرد. بنظرم تمام نسلهای بعد از انقلاب که اونموقع رو به یاد ندارند هم مثل همون نسل هنوز خمار کارهای فرهنگی هنری دو دهه ی قبل از انقلابند. (چه در زمینه موسیقی, چه فیلم, چه شعر, چه نویسندگی, ...). هنوز قله های موسیقی پاپ ما مال اون دهه هستند. هنوز بزرگترین بازیگر سینمای ما بهروز وثوقی ست. هنوز بزرگترین شاعر معاصرمون احمد شاملوست. هنوز بزرگترین نویسنده هاو کارگردانهای معاصرمون بر اساس کارهای قبل از انقلابشون سنجیده میشن. هنوز...آه...
من بعنوان یه جوان نسل سومی نمیدونم چی باید بگم به اون نسل انقلاب! که 30 ساله که خودشون و ما رو به منجلابی فرو بردند که امید رهایی ازش دیگه نیست. 30 سال فقط جنگ و دشمنی و کینه و نفرت و مرگ... تمام بشو هم نیست برادر جان!
ای کاش که جای آرمیدن بودی
یا این ره دور را رسیدن بودی
ای کاش پس ار هزار سال از دل خاک
چون سبزه امید بردمیدن بودی (شعر از: عمو عمر).

-- جلال ، Sep 13, 2007 در ساعت 12:55 AM

جلال گرامی، اینجا گفتگو بر میگرده به موسیقی پاپ تا مقطع 57 و از جمله به واروژان، که او را در بسیاری موارد در کسوت "تنظیم کننده آهنگ" می شناختیم. ضمنا گوگوش هم در معرفی کار، اغلب یادش میرفت نام واروژان رو ببره و این، خوشایند نبود. موضوع ها رو بهتره قاطی نکنی و به عنوان "جوانی نسل سومی"، به "نسل انقلاب" که خویشان درجه یک خودت هم در اون شرکت داشتن، کج نگاه نکنی که از درون ما مردم با ذهنیت مذهبی و پذیرای زور، چیزی بهتر از این در نمیومد. ولی همه در اندیشه راهی دیگریم. غیر از اینه؟

-- آرتا ، Sep 14, 2007 در ساعت 12:55 AM

I agree with what Jalal has written me too as third generation of revolution we have been lost!

-- Alireza ، Sep 14, 2007 در ساعت 12:55 AM

فقط آه. آه آه

-- مژده ، Sep 14, 2007 در ساعت 12:55 AM

chi misheh goft ma dashtim kam kam be yek jameye ba meyar tabdil mishodim Varojan mahsool an doran ast. dorani keh ma mardom Iran arzesh ha ra mishenakhtim va be in mosebat dochar nashodeh bodim. merci Raha jan

-- setareh ، Sep 15, 2007 در ساعت 12:55 AM

az Raha Etemadi aziz baraye sabke jaleb dar moarefie honarmandan iran mamnoonam.

-- hasti ، Sep 16, 2007 در ساعت 12:55 AM

آقا ما که علی‌رغم نهی از منکر شما و با دارا بودن تمام مشخصات عنوان شده، به لینک اشاره شده مراحعه کردیم، اتفاق خاصی نیفتاد مگر یاد خاطره‌ی همکاری که چند سالی بزرگتر از ما در سال‌های جوانی و در جواب شخصی که می‌گفت " بچه‌ها گوگوش را دوست دارند" جواب‌داد " والله که پدرهایشان نیز ایشان را دوست دارند ولی از ترس مادر بچه‌ها جرئت اظهار عقیده ندارند.

-- عمو اروند ، Sep 23, 2007 در ساعت 12:55 AM

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)