رادیو زمانه > خارج از سیاست > گفتوگو > میخواهند باور شوند | ||
میخواهند باور شوندآزاده اسدی[email protected]سایت Special.ir محلیست که تعداد زیادی از معلولان از طریق آن، وبلاگهای شخصیشان را راهاندازی کردهاند. نوید مجاهد، جوان ۲۶ ساله یزدی راهاندازی این سایت را به عهده داشته است. نوید مبتلا به بیماری ژنتیکی دوشن است که باعث ضعف عضلات میشود و باعث شده روی ویلچر بنشیند.
نوید مجاهد درباره راهاندازی سایت میگوید: «قبل از اینکه وبلاگنویسی را شروع کنم، به علت اینکه در اجتماع نبودم، احساس تنهایی و افسردگی میکردم. تا اینکه شش سال پیش وبلاگم را شروع کردم. از طریق اینترنت با افراد زیادی آشنا شدم که باعث شد کمتر احساس تنهایی کنم.» او میگوید: «به خاطر اثرات خوبی که وبلاگنویسی روی من داشت، تصمیم گرفتم معلولین دیگر را هم تشویق به ساخت وبلاگ کنم. فراخوانی در وبلاگم زدم و از معلولین خواستم در صورتی که دوست دارند وبلاگ داشته باشند، با من تماس بگیرند تا داخل سایت شخصی خودم برای آنها وبلاگ بسازم.» نوید اولین وبلاگ را در سایتش سال ۸۲ برای خانمی مبتلا به اماس ایجاد کرد به نام من و اماس: «سال بعد تصمیم گرفتم برای گسترش کار برای معلولین یک وبسایت مستقل ایجاد کنم.» زیر لوگوی این سایت نوشته شده: «سایتی برای افرادی که میخواهند باور شوند.» نوید که برنامهنویسی کامپیوتر و طراحی وب، حرفه اصلی او است، در این مورد میگوید: «معلولین دوست دارند بقیه مردم به آنها به چشم آدمهای ناتوان نگاه نکنند و آنها را باور کنند. با وجودی که معلول بخشی از توانایی خودش را از دست داده اما میتواند برای اجتماع خودش مفید باشد.» گروهی به نام «باور» برای معلولان در تهران فعالیت میکنند که او این شعار را از اسم آنها الهام گرفته است.
نوید معتقد است این سایت و وبلاگهایی که در آن راهاندازی شده، تا الان توانسته دلمشغولی و سرگرمی برای معلولان کاربرش ایجاد کند. او میگوید: «فکر میکنم که این سایت برای اعضایش مفید بوده و توانسته برای آنها دلمشغولی خوبی باشد و افراد عادی را بیشتر با معلولین آشنا کرده است.» نوید مجاهد معتقد است که اینترنت برای معلولان ابزار مهمی است: «متأسفانه در ایران درصد خیلی کمی از معلولین به اینترنت دسترسی دارند. به خاطر همین سایتهای اینترنتی چندان نمیتوانند در زندگی معلولین مؤثر باشند. اگر نهادها و سازمانهایی که برای معلولین کار میکنند به اهمیتی که اینترنت میتواند برای معلولین داشته باشد، پی میبردند، راههایی برای گسترش اینترنت برای معلولین پیدا میکردند.» او ادامه میدهد: «به خاطر مناسب نبودن محیط شهری و سختی در رفت و آمد معلولین، بهترین راهی که آنها میتوانند با جامعه در تماس باشند، اینترنت است.» نوید میگوید سایت اختصاصیاش در مورد معلولان توانسته شرایطی را برای آشنایی و ملاقات غیرمجازی و شکل گرفتن دوستی و رفاقت بین معلولان ایجاد کند: «بچههای سایت چند بار دور هم جمع شدند. ما در شهرهای مختلفی هستیم و زیاد نمیتوانیم به صورت حضوری با هم تماس داشته باشیم.» نوید مجاهد که کمتر درباره تجربیات معلولیت خودش در وبلاگش «مژده» مینویسد، میگوید: «سخت است کسی با اسم واقعی خودش راحت بتواند در وبلاگش در مورد مشکلات و نقاط ضعف خودش بنویسد. درست است که معلولیت مشکلات زیادی برای فرد ایجاد میکند، ولی چون چیزی است که در مدت زمان طولانی با فرد همراه است، در نهایت برای معلول عادی میشود و دائم به آن فکر نمیکند.» نوید در مورد مشکلات معلولان و زندگی اجتماعی آنها میگوید: «مناسب نبودن محیط شهری و وسایط نقلیه برای رفت و آمد و همچنین مشکل اشتغال مهمترین مشکلات معلولان است. چیزی که خیلی مرا ناراحت میکند، این است که برای خیلی از مکانهای تفریحی سطح شیبدار برای استفاده ویلچر ساخته شده ولی برای جلوگیری از ورود موتورسیکلت، جلوی آن زنجیری را قفل میکنند و هیچ نگهبانی برای باز کردن قفل حضور ندارد.»
|
نظرهای خوانندگان
man ham motasefane hamdarde ishun hastam, ba 40% maluliat vali ba bimariye motefavet. baraye dar amadan az afsordeghi khastam ozve site ishun besham, 3 mail ham ferestadam va sharhe bimaryam ra neveshtam ishun hatta yek bar ham be khodeshun zahmat nadadand ke yek kalame dar javabe man benevisand...beharhal barayeshan arezuye salamati va movaffaghiyat daram. be ommide behbudiye tamame dustan bimar
-- leyla ، Jul 11, 2008 در ساعت 07:58 PMآقای نوید کاملا حرف معلولین رو زدند
-- سوته دلان ، Jul 12, 2008 در ساعت 07:58 PMمتاسفانه قانون سه درصدی اشتغال معلولین هم با این که سالیان پیش تصویب شده ولی به کندی انجام میشه هیچ کس پاسخگو نیست و همه مسئولین طفره میروند
به امید روز که همه معلولین عزیز جایگاه مناسبی توی اجتماع داشته باشند
بنام خدا
-- محمد مهدی روشن ضمیر ، Oct 18, 2008 در ساعت 07:58 PMبا سلام واحترام
جانا توسخن ازدل ما میگویی ،براستی انسان دلش بدرد می آید وقتی با اینهمه مشکلات درس می خواند وارد دانشگاه شده وفارغ التحصیل میشود.وهزاران سد را علی رغم معلولیت وبرخوردهای نامناسب پشت سرگذاشته به امید انکه درآینده ثابت کند که می تواند.ولی.. با معمای بیکاری ومشکل اشتغال روبرو می گردد امیدوارم روزی برسد که واقعا برای اشتغال معلولین فکر اساسی بشود.
من خوشحالم كه باهمنوعم اشنا شم يك معلول
-- balookhani ، Jan 23, 2009 در ساعت 07:58 PMمخلص همه معلو لين
-- اسماعيل ، Mar 7, 2009 در ساعت 07:58 PM